Εμπνευσμένη από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κτιστών ισόγειων κατοικιών της υπαίθρου και από τον τρόπο που πραγματοποιούταν οι προσθήκες καθ’ ύψος, η κατοικία στην Σπάρτη γίνεται αντιληπτή σε δύο ζώνες που λειτουργούν συμπληρωματικά.
Υιοθετώντας μια αφαιρετική προσέγγιση, αυτή η σύγχρονη αρχιτεκτονική πρόταση αποτελείται από την αρμονική αιώρηση ενός κύβου από ανεπίχρηστο σκυρόδεμα πάνω στον στιβαρό πέτρινο όγκο.
Η οριζοντιότητα των ανοιγμάτων τονίζεται με μια δυναμική αντίθεση (λευκό-μαύρο) στο χρωματισμό τους σε σχέση με τον υπόλοιπο όγκο, εμπλουτίζει με φυσικό φως το χώρο και δημιουργεί οπτικές φυγές, καδράροντας τη θέα στη γραμμή του ορίζοντα.
Η μορφολογική αντιμετώπιση του project, εισάγει ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο σε μία αρμονική μίξη του παραδοσιακού (πέτρινος όγκος) και του νεωτερικού χαρακτήρα (ανεπίχρηστο σκυρόδεμα) της ελληνικής υπαίθρου.